top of page
  • Yazarın fotoğrafıBuğra Aydınoğlu

Ey Dost Aşk

Ey dost aşk,


kimseye benzemeye çalışmadım.

"Gibi" olmak hiç sinmedi içime seninle.


Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum bir yer de yoktu.

Ben zaten bendeydim, benim bundan haberim yoktu

sadece.


Ey dost aşk,


mum ışığının hiçbir şeyi aydınlatmadığı uykusuz gecelerim vardı.

Ben dudaklarımızın gecenin bir köründe dans etmesini sevdim.

Güneşin doğuşuna ettiğimiz küfürleri.


Ey dost aşk,


uçmak için kanatlara gerek yokmuş,

elini tutmak da yetermiş buna,

ayaklarımızın yerden kesilmesini sevdim.


Ey dost aşk,


ruhun ağırlığı yirmi bir grammış,

kalbin ağırlığı sen kadar...


Ey dost aşk,


eskiden, ruhum da bedenim de bir yüktü sanki bana,

elinden tuttum,

yürüdükçe ruhum hafifledi,

Akaretler'in yokuşu dümdüz görünmeye başladı gözüme.


Ey dost aşk,


bir ayağım adım atarken, diğerinin elinden tutmayı da öğrendi seninle,

topallamamak için,


Ey dost aşk,

sensizlik ağır aksaktı...



bottom of page