Ey dost aşk...
İki şehir birbirine aşık olmuş
günün birinde.
İkisinin de yolları birbirine karışmış.
Karı, yağmuru, güneşi, ayı,
ikisi de birbiriyle paylaşmış.
İkisi de birbirini sayıklamış gecelerce,
ikisi de birbirinin güzelliğiyle yanmış.
Ey dost aşk...
Bu şehirler seni gördüklerinde,
güzelliklerinden utanmış.
Belki denizi yokmuş Ankara'nın, ama nehirleri kurumuş,
İstanbul'da martılar uçmaz olmuş.
Ey dost aşk,
sen güzelliğinle iki şehri de utandıran,
aşk sana ne çok yakışmış...
